Πότε πρέπει νά εἴμαστε ὄρθιοι ἐντός τοῦ Ἱ. Ναοῦ

         Ἡ στάση πού θά τηρήσουμε στή Λατρεία δέν καθορίζεται ἀπό τή δική μας προσωπική εὐλάβεια καί διάθεση, ἀλλά ἀπό τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἀνάλογα μέ τό νόημα πού δίδει σέ κάθε λειτουργική στάση καί σέ κάθε λατρευτική στιγμή.

         Στή χειροτονία του ὁ Διάκονος κλίνει τό ἕνα γόνατο· ὁ Πρεσβύτερος τά δύο. Στή Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί στήν ἡμέρα τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καθορίζεται ὁ χρόνος καί ὁ ἀριθμός τῶν γονυκλισιῶν. Στόν Ἑσπερινό τῆς Πεντηκοστῆς καθορίζεται μέ «παραγγέλματα» ἡ γονυκλισία καί ἡ ἔγερση κ.λπ.

         Ἡ θεία Λατρεία εἶναι δημόσια ρυθμιζόμενη ἀπό τήν Ἐκκλησία προσευχή, σ’ ἀντίθεση μέ τήν ἰδιωτική. Γενικά προτιμᾶται ἡ ὄρθια στάση πρός δήλωση τῆς ἐλευθερίας τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὄρθια στάση εἶναι στάση ἐλευθέρων ἀνθρώπων. Ἡ γονυκλινής εἶναι στάση δούλων.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

(ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)

Κατὰ τὸν μήνα Αὔγουστο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες τὶς ἑξῆς ἡμέρες: 

Σάββατο 1η Αὐγούστου : Ἡ Πρόοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ / Τῶν Ἁγ. ἑπτὰ Μακκαβαίων Παίδων / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα

Κυριακὴ 2 Αὐγούστου : Θ’ Ματθαίου / Ἡ Ἀνακομιδὴ τῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγ. Πρωτομάρτυρος καὶ Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου / Τῆς Ἁγ. Φωτεινῆς (Φωτοῦς) τῆς Κυπρίας

- Ἀπὸ σήμερα στὶς 7:00 μ.μ. ἀρχίζουν οἱ Παρακλήσεις τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Θὰ τελοῦνται ἐναλλὰξ ὁ Μέγας (Κυριακή, Τρίτη καὶ Πέμπτη) καὶ ὁ Μικρὸς (Δευτέρα, Τετάρτη καὶ Παρασκευὴ) Παρακλητικὸς Κανών. Οἱ Παρακλήσεις θὰ γίνονται στὸ Παρεκκλήσιο τοῦ Ναοῦ.

  ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΚΑΤΗΧΗΣΗΣ

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία

6. Τί εἶναι ἕνας Ὀρθόδοξος χριστιανός

Ὀρθόδοξος χριστιανός εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος πιστεύει ἀκριβῶς τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ὅπως μᾶς παραδόθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας διά μέσου τῶν αἰώνων. Ἰδιαίτερα, ὁ Ὀρθόδοξος χριστιανός πιστεύει τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τηρεῖ τίς ἱερές Παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός σαρκώθηκε καί ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο· γιά νά διορθώσει, δηλαδή, τήν ζημιά πού ἔγινε στήν σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Αὐτή ἡ ζημιά προῆλθε ἀπό τήν λεγόμενη «Πτώση» τοῦ ἀνθρώπου. Γιά τήν σωτηρία ὅμως τοῦ ἀνθρώπου δέν ἦταν μόνο τό ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος καί κήρυξε τήν ὡραία διδασκαλία Του καί σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε. Ὅταν μέ τήν ἀνάληψή Του ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀνέβηκε στούς οὐρανούς, ἔστειλε τό Ἅγιό Του Πνεῦμα καί θέσπισε τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία, γιά νά συνεχίσει τό ἔργο Του. Ὡραῖα τό εἶπε ὁ προφήτης Ἡσαΐας σέ μιά ὡραία του προφητεία περί τῆς Ἐκκλησίας. Ὁμιλώντας ὁ προφήτης Ἡσαΐας γιά τό πάθος τοῦ Μεσσία λέγει: «Θά ἴδει σπέρμα, τό ὁποῖο θά ζήσει μακρές ἡμέρες. Ὅ,τι ὁ Θεός ἐσχεδίασε, δι᾽ αὐτοῦ (τοῦ σπέρματος) θά ἐκπληρωθεῖ» (Ἡσ. 53,10β, κατά τό Ἑβρ.). Ὁ λόγος αὐτός τοῦ προφήτου Ἡσαΐου εἶναι πραγματικά μία σπουδαία προφητεία περί Ἐκκλησίας, τήν ὁποία καλεῖ «σπέρμα» τοῦ Μεσσία, ἀλλά καί τοῦ σκοποῦ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία λοιπόν ἔχει τά μέσα γιά νά οἰκειοποιηθοῦν τά μέλη της οἱ χριστιανοί, τό ἔργο πού ἔκανε γι᾽ αὐτούς ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί νά πετύχουν τήν σωτηρία τους. Αὐτή ἡ Ἐκκλησία εἶναι μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΙΣ

Παντὶ τῷ Χριστεπωνύμῳ Πληρώματι

τῆς Ἁγιωτάτης Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἐν ὄψει τῆς ἑτοιμασίας ἀπὸ τὴ Βουλὴ τῶν Ἀντιπροσώπων Νομοθεσίας γιὰ τὴ ρύθμιση τῆς ἐλεύθερης συμβίωσης ἀτόμων, ἐπιθυμοῦμε νὰ καταστήσουμε σ’ ὅλους γνωστὲς τὶς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ.

Ἡ  Ἐκκλησία δὲν ἔχει, οὔτε καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ ἔχει δυνατότητα ἐπιβολῆς τῆς θέσης της στοὺς ἀνθρώπους. Κατὰ τὸ Κυριακὸ λόγιο, «ὅστις θέλει» ἀκολουθεῖ τὶς συμβουλές της. Ἔχει, ὅμως, πάντοτε τὸ δικαίωμα νὰ ἐκφέρει τὴν ἀποψή της καὶ νὰ συμβουλεύει τοὺς πιστούς.

Γιὰ τὴν Ἐκκλησία δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ γίνει ἀποδεκτὴ ἡ συμβίωση δύο ἀνθρώπων ἐκτός τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου. Ἡ ἕνωση ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς στοχεύει στὴν πνευματικὴ τελείωση τῶν συζύγων, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ σχέση τους ἀνάγεται, μὲ τὸ μυστήριο τοῦ γάμου, στὴ σχέση Χριστοῦ καὶ Ἐκκλησίας (Ἐφ. 5, 32).

Ἡ Χριστιανικὴ διδασκαλία, πολὺ περισσότερο, δὲν μπορεῖ νὰ δικαιολογήσει τὴν ὁμοφυλοφιλία, οὔτε καὶ νὰ δεχθεῖ τὴ συμβίωση ὁμοφυλόφιλων ἀτόμων. Ἡ Ἁγία Γραφὴ ὁμιλεῖ γιὰ δύο φῦλα, «ἄρσεν καὶ θῆλυ», τὰ ὁποῖα δημιούργησε ὁ Θεός. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μιλᾶ ξεκάθαρα γιὰ τὴν καταδίκη τῆς ὁμοφυλοφιλίας: «Μὴ πλανᾶσθε... οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε ἀρσενοκοῖται .... βασιλείαν Θεοῦ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κόρ. 6,9-10). Καὶ ἡ Ἐκκλησία συμβουλεύει ὅσους ἔχουν ροπή, ἢ ἐθισμό, πρὸς τὴν ὁμοφυλοφιλία, νὰ ἀγωνιστοῦν νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ αὐτή, ὅπως ἀγωνίζονται καὶ γιὰ ἄλλα πάθη.