Ἐκδρομὴ τῶν Kατηχητικῶν Συνάξεων

τῆς Ἐνορίας μας

στὴν Ἱερὰ Μονὴ Τιμίου Σταυροῦ στὸ Ὄμοδος

καὶ στὸν παιχνιδότοπο “Ἅγ. Εὐστάθιος” στὶς Κυβίδες

Τὸ Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018 ἔγινε ἐκδρομὴ τῶν Kατηχητικῶν Συνάξεων τῆς Ἐνορίας μας στὴν Ἱερὰ Μονὴ Τιμίου Σταυροῦ στὸ Ὄμοδος καὶ στὸν παιχνιδότοπο “Ἅγ. Εὐστάθιος” στὶς Κυβίδες. Τὰ παιδιὰ τῶν Κατηχητικῶν Συνάξεων τῆς Ἐνορίας μας εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴν ἱστορικὴ Μονὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὸ Ὄμοδος. Προσκύνησαν στὸν ναὸ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὅπου τοὺς μίλησε ὁ ἐφημέριος τοῦ ναοῦ π. Νεόφυτος Ζήνωνος, καὶ ἐπισκέφθηκαν τὰ διάφορα Μουσεῖα (Εἰκονοφυλάκιο, Μουσεῖο Ἀγῶνος κλπ.) ποὺ στεγάζονται στοὺς χώρους τῆς Μονῆς.

ΚΥΡΙΑΚΗ E´ ΛΟΥΚΑ

Ο ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑ

1.Ἕνα θέμα πολυλέγεται ἀπό πολλούς καί μάλιστα λέγεται ἀπό πολύ παλαιά, ἀδελφοί χριστιανοί. Τό θέμα αὐτό εἶναι τό κατά πόσο εἶναι δίκαιος ὁ Θεός, ἀφοῦ ἄλλοι εὐτυχοῦν καί ἄλλοι ὑποφέρουν. Καί μάλιστα συμβαίνει νά ὑποφέρουν οἱ καλοί καί νά εὐτυχοῦν οἱ κακοί. Τό θέμα αὐτό λέγεται «θέμα θεοδικίας». Γι᾽ αὐτό τό θέμα μιλάει ἀπό παλαιά ἡ Ἁγία Γραφή, ἀφοῦ μάλιστα ἕνα ὁλόκληρο βιβλίο, τό βιβλίο τοῦ Ἰώβ, εἶναι ἀφιερωμένο σ᾽ αὐτό. Ἀλλά τό θέμα αὐτό τό λύνει καθαρά ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, πού μᾶς λέει καί μᾶς τονίζει ὅτι ὑπάρχει καί ἄλλη ζωή πέρα ἀπό αὐτή τήν παροῦσα. Στήν παροῦσα ζωή, εἶπε κάποιος, τά πράγματα πού συμβαίνουν εἶναι σάν ἕνα περσικό χαλί στρωμένο ἀνάποδα. Ἀνάποδα τό περσικό χαλί δέν φαίνεται ὡραῖο, ἀλλά καί δημιουργεῖ καί ἀπορίες, πῶς καί γιατί αὐτή ἡ ραφή ἐδῶ, καί πῶς καί γιατί αὐτή ἡ ραφή ἐκεῖ; Ἀλλά στήν ἐμποσθία ὄψη τό περσικό χαλί εἶναι ὑπέροχο καί τότε μέ τήν ὡραιότητα τῶν σχημάτων του νοοῦμε γιατί στήν ἄλλη του ὄψη φαίνονταν περίεργες καί μπερδεμένες οἱ ραφές. Φαίνονταν ἔτσι,  γιά νά φανεῖ τό χαλί ὡραῖο στήν κυρία του, τήν ἐμπροσθία του ὄψη!

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ

Τά «ἀκοινοποίητα» ἰδιώματα

1. Στήν σειρά τῶν κηρυγμάτων μας, ἀδελφοί χριστιανοί, πού ἀναφέρονται στήν ὀρθόδοξη πίστη μας, βρισκόμαστε στό Τριαδικό δόγμα, στό δόγμα, δηλαδή, πού ἀναφέρεται στή Ἁγία Τριάδα, τόν Θεό μας. Καί λέγαμε στό προηγούμενο κήρυγμά μας ὅτι τό δόγμα αὐτό μᾶς θυμίζει τό Χριστολογικό δόγμα, τό δόγμα, δηλαδή, πού ἀναφέρεται στόν Ἰησοῦ Χριστό. Γιατί, ὅπως στήν Ἁγία Τριάδα ἔχουμε μία οὐσία, ἀλλά τρία θεῖα Πρόσωπα, τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα· καί τά Πρόσωπα αὐτά διακρίνονται μεταξύ τους (ἄλλο Πρόσωπο εἶναι ὁ Πατέρας, ἄλλο ὁ Υἱός καί ἄλλο τό Ἅγιο Πνεῦμα), ἀλλά καί εἶναι ἑνωμένα καί περιχωροῦν τό ἕνα τό ἄλλο, ἔτσι καί στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ: Ἕνα εἶναι ἐδῶ τό θεῖο Πρόσωπο, τό Πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά μέ δύο φύσεις: Τήν θεία, πού ἔχει ἀπό τήν γέννησή του ἀπό τόν Θεό Πατέρα προαιώνια, καί τήν ἀνθρώπινη, πού ἔλαβε μέ τήν σάρκωσή του στήν Κοιλία τῆς Παναγίας Θεοτόκου. Καί οἱ φύσεις αὐτές, ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη, εἶναι μέν διαφορετικές, ἀλλά εἶναι ἑνωμένες στόν ἕνα Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι «διπλοῦς τήν φύσιν, ἀλλ᾽ οὐ τήν ὑπόστασιν», στό Πρόσωπο, δηλαδή.