ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ

ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΜΑΘΟΥΝΤΟΣ

ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΜΑΣ

Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς παρουσίας στὸν Ναό μας τῶν Τιμίων Λειψάνων τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Βασιλέων καὶ Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, ποὺ μεταφέρθηκαν γιὰ λίγες μέρες ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Βασιλικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ τῆς Παναγίας τοῦ Κύκκου, μέσα στὰ πλαίσια τῶν ἑορτασμῶν γιὰ τὰ εἰκοσάχρονα ἀπὸ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ μας, τὴν Κυριακὴ 15 Σεπτεμβρίου 2019 λειτούργησε καὶ κήρυξε τὸν θεῖο λόγο ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ἀμαθοῦντος κ. Νικόλαος. 

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΜΑΣ

Μέσα στὰ πλαίσια τῶν ἑορτασμῶν γιὰ τὰ εἰκοσάχρονα ἀπὸ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ μας καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς παρουσίας στὸν Ναό μας τῶν Τιμίων Λειψάνων τῶν Ἁγ. ἐνδόξων Βασιλέων καὶ Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης πραγματοποιήθηκε τὸ Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου στὶς 7:00 μ.μ. στὴν αἴθουσα τοῦ Ναοῦ ὁμιλία ἀπὸ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσοῦ κ.κ. Ἀθανάσιο.

ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ

ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΜΑΣ

Μέσα στὰ πλαίσια τῶν ἑορτασμῶν γιὰ τὰ εἰκοσάχρονα ἀπὸ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ μας (1999-2019), ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου εἶχε τὴ μεγάλη εὐλογία νὰ ὑποδεχθεῖ τὰ Τίμια Λείψανα τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Βασιλέων καὶ Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, ποὺ μεταφέρθηκαν γιὰ λίγες μέρες ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Βασιλικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ τῆς Παναγίας τοῦ Κύκκου. 

Ἡ ὑποδοχὴ τῶν Τιμίων Λειψάνων τῶν Ἁγίων ἔγινε στὴν εἴσοδο τοῦ Ναοῦ μας τὴν Παρασκευὴ 13 Σεπτεμβρίου 2019 στὶς 8:00 μ.μ. ἀπὸ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Ἀθανάσιο. Ἀκολούθησε Πανηγυρικὴ Ἱερὰ Ἀγρυπνία τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, προϊσταμένου τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου μας. Στὸ τέλος τοῦ ῎Ορθρου ἔγινε ἡ τελετὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Τὰ Τίμια Λείψανα τῶν Ἁγίων θὰ παραμείνουν στὸν Ναό μας γιὰ προσκύνηση ἀπὸ τοὺς πιστοὺς μέχρι τὴν Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου. 

Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς -

«Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται»

Πρωτοπρ. Μιχαὴλ Βοσκοῦ

Ἡ περίοδος τῆς Τουρκοκρατίας, ποὺ κράτησε σχεδὸν τέσσερεις αἰῶνες, ἦταν γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ μιὰ ἰδιαίτερα δύσκολη ἱστορικὴ περίοδος. Σ’ ἐκεῖνα τὰ μαῦρα χρόνια, ποὺ ὅλα «τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά», κατὰ τὴ διατύπωση τοῦ ἐθνικοῦ μας ποιητῆ Διονυσίου Σολωμοῦ, οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες – Ρωμιοὶ βρέθηκαν ἀντιμέτωποι μὲ τὸν πειρασμὸ τοῦ ἐξισλαμισμοῦ, μὲ τοὺς διωγμούς, τὴν καταπίεση καὶ τὸ μαρτύριο, μὲ τὴν ἔλλειψη παιδείας, τὴν ἀγραμματοσύνη, τὴν ἄγνοια. Ἡ Ἐκκλησία σὰν φιλόστοργη μάνα, ποὺ ἀγκαλιάζει προστατευτικὰ τὰ παιδιά της, καὶ ἡ ὀρθόδοξη πίστη καὶ ζωὴ ἦταν ἐκεῖνοι οἱ παράγοντες ποὺ κράτησαν ὄρθιο τὸν Ἑλληνισμὸ σ’ αὐτὴ τὴ μακραίωνη τραγικὴ ἱστορικὴ περίοδο, ὅσο κι ἂν διάφοροι στρατευμένοι «διανοούμενοι» ἐνοχλοῦνται ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀδιαμφισβήτητη ἀλήθεια καὶ προσπαθοῦν νὰ τὴ διαγράψουν.