ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
(τηλ. ναοῦ: 25331888, ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)
Κατὰ τὸν μήνα Σεπτέμβριο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνία τὶς ἑξῆς ἡμέρες:
Τρίτη 1η Σεπτεμβρίου : Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους) / Τοῦ Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ τῶν Ἁγ. Τεσσαράκοντα Ὁσιοπαρθενομαρτύρων (Ἀθηνά, Ἀντιγόνη, Ἀσπασία, Ἀφροδίτη, Ἐλπινίκη, Ἐρασμία, Ἐρατώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Καλλιρόη, Κλειώ, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Μαργαρίτα, Μελπομένη, Οὐρανία, Πηνελόπη, Πολύμνια, Χάϊδω, Χαρίκλεια κ.ἄ.) / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα
Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου : Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος / Τοῦ Ἁγ. Νεομάρτυρος Πολυδώρου τοῦ Κυπρίου (ἐκ μεταθέσεως)
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου : Τοῦ Προφήτου Ζαχαρίου, πατρὸς τοῦ Τιμίου Προδρόμου
Κυριακὴ 6 Σεπτεμβρίου : ΙΓ’ Ματθαίου / Ἀνάμνησις τοῦ ἐν Χώναις θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ
Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου : Τὸ Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Παρασκευὴ 11 Σεπτεμβρίου : Τῆς Ἁγ. Θεοδώρας τῆς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, τῆς Ἁγ. Θεοδώρας τῆς ἐν Βάστᾳ Πελοποννήσου καὶ τῆς Ἁγ. Εὐανθίας / Τοῦ Ἁγ. Ἱερομάρτυρος Αὐτονόμου
Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου : Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Γενεσίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Κυριακὴ 13 Σεπτεμβρίου : Πρὸ τῆς Ὑψώσεως / Προεόρτια τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου : Ἡ Παγκόσμιος Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου : Τῆς Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας τῆς πανευφήμου / Τοῦ ῾Αγ. Μεγαλομάρτυρος Νικήτα (ἐκ μεταθέσεως)
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου : Τῆς Ἁγ. Μάρτυρος Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος, τοῦἉγ. Ἡρακλειδίου ἐπισκόπου Ταμασέων, τοῦ Ἁγ. Αὐξιβίου ἐπισκόπου Σόλων καὶ τοῦ Ὁσίου Ἀναστασίου τοῦ ἐν Περιστερωνοπηγῇ
Κυριακὴ 20 Σεπτεμβρίου : Μετὰ τὴν Ὕψωσιν / Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου καὶ τῆς συμβίας αὐτοῦΘεοπίστης
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου : Ἡ Σύλληψις τοῦ Τιμίου Προδρόμου / Τῆς Ἁγ. Πολυξένης
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου : Τῆς Ἁγ. Θέκλης τῆς Μεγαλομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου καὶ τοῦ Ὁσίου Σιλουανοῦ τοῦἈθωνίτου / Τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης (ἐκ μεταθέσεως)
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου : Ἡ μετάστασις τοῦ Ἁγ. Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου
Κυριακὴ 27 Σεπτεμβρίου : Α’ Λουκᾶ
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου : Εὕρεσις καὶ Ἀνακομιδὴ τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ἁγ. Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου / Τοῦ Ἁγ. Χαρίτωνος τοῦ Ὁμολογητοῦ
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου : Τοῦ Ὁσίου Κυριακοῦ τοῦ Ἀναχωρητοῦ
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου στὶς 8:00 μ.μ. : Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
- Ὁ Ἑσπερινὸς ἀρχίζει στὶς 6:00 μ.μ. καὶ ὁ Ὄρθρος στὶς 6:30 π.μ.
- Ἡ Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου εἶναι ἡμέρα αὐστηρῆς νηστείας.
«Σμίκρυνον σεαυτὸν ἐν πᾶσι»
– Γέροντα, ὁ Ἀββᾶς Ἰσαὰκ γράφει: «Σμίκρυνον σεαυτὸν ἐν πᾶσι πρὸς πάντας ἀνθρώπους». Πῶς γίνεται αὐτό;
– Μὲ τὴν ταπεινὴ συμπεριφορά. Σὲ μιὰ οἰκογένεια, σὲ ἕνα μοναστήρι κ.λπ., ὅταν ὑπάρχη ἀγωνιστικὸ πνεῦμα γιὰ τὴν πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ ταπεινώνεται ὁ ἕνας στὸν ἄλλον, αὐτὸ βοηθάει ὅλους, ὅπως στὴν πρώτη Ἐκκλησία ποὺ γινόταν δημόσια ἐξομολόγηση καὶ ὅλοι βοηθιοῦνταν. Ὅποιος ταπεινώνεται, χαριτώνεται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ μετὰ βοηθάει καὶ τοὺς ἄλλους. Ἡ ταπεινὴ συμπεριφορὰ ποτὲ δὲν πληγώνει τὸν ἄλλον, γιατὶ ὁ ταπεινὸς πάντα ἔχει καὶ ἀγάπη.
…
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος βλέπη τὸν ἑαυτό του κάτω ἀπὸ ὅλους, κάτω, κάτω..., ἀπὸ ᾿κεῖ βγαίνει ἐπάνω στὸν Οὐρανό. Ἀλλὰ ἐμεῖς τί κάνουμε; Συγκρίνουμε τὸν ἑαυτό μας μὲ τοὺς ἄλλους καὶ βγάζουμε συμπεράσματα ὅτι εἴμαστε ἀνώτεροι ἀπὸ ἐκείνους. «Καὶ ἀπὸ ἐκεῖνον εἶμαι καλύτερος, λέμε, καὶ ἀπὸ τὸν ἄλλον... Δὲν εἶμαι σὰν κι αὐτόν...». Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ὅμως ποὺ ἔχουμε τὸν λογισμὸ ὅτι ὁ ἄλλος εἶναι κατώτερος ἀπὸ ἐμᾶς, δὲν μποροῦμε νὰ βοηθηθοῦμε.
– Γέροντα, ὅταν ἀναγνωρίζω τὴν ἀρετὴ τοῦ ἄλλου, αὐτὸ ἔχει ταπείνωση;
– Φυσικά, ὅταν εὐλαβῆσαι καὶ ἀγαπᾶς τὸν ἄλλον ποὺ ἔχει ἀρετή, αὐτὸ δείχνει ὅτι ἔχεις ταπείνωση καὶ ἀγαπᾶς πραγματικὰ τὴν ἀρετή. Σημάδι πνευματικῆς προόδου εἶναι καὶ αὐτό: ἕνα καλὸ ποὺ ἔχεις δὲν τὸ θεωρεῖς σπουδαῖο καὶ τὸ παραμικρὸ καλὸ τοῦ ἄλλου τὸ βλέπεις πολὺ ἀνώτερο ἀπὸ τὸ δικό σου· πάντα δηλαδὴ ἐκτιμᾶς τὸ καλὸ τῶν ἄλλων. Τότε ἔρχεται ἄφθονη ἡ θεία Χάρις. Γι᾿ αὐτό, ὅποιος πιστεύει ὅτι οἱ ἄλλοι εἶναι ἀνώτεροί του, αὐτὸς εἶναι ἀνώτερος, γιατὶ ἔχει τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν καὶ τὶς ἀδυναμίες τους, ἔχουν καὶ τὰ καλά τους, τὰ ὁποῖα ἢ κληρονόμησαν ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους ἢ τὰ ἀπέκτησαν μὲ ἀγώνα· ἄλλος δέκα τοῖς ἑκατό, ἄλλος τριάντα τοῖς ἑκατό, ἄλλος ἑξῆντα τοῖς ἑκατό, ἄλλος ἐνενῆντα τοῖς ἑκατό. Ἑπομένως, ὅλοι μποροῦμε νὰ πάρουμε κάτι καλὸ ἀπὸ τοὺς ἄλλους, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦμε καὶ νὰ ὠφελήσουμε. Αὐτὸ ἄλλωστε εἶναι τὸ ὀρθόδοξο πνεῦμα. Ἐγὼ καὶ ἀπὸ μικρὰ παιδιὰ βοηθιέμαι, ἄσχετα ἂν δὲν τὸ φανερώνω, γιὰ νὰ μὴν ὑπερηφανευθοῦν καὶ βλαφθοῦν.
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι E': Πάθη καὶ ἀρετές, Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον “Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος”, Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2006, σ. 182-184)