ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΙΣ

Παντὶ τῷ Χριστεπωνύμῳ Πληρώματι

τῆς Ἁγιωτάτης Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἐν ὄψει τῆς ἑτοιμασίας ἀπὸ τὴ Βουλὴ τῶν Ἀντιπροσώπων Νομοθεσίας γιὰ τὴ ρύθμιση τῆς ἐλεύθερης συμβίωσης ἀτόμων, ἐπιθυμοῦμε νὰ καταστήσουμε σ’ ὅλους γνωστὲς τὶς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ.

Ἡ  Ἐκκλησία δὲν ἔχει, οὔτε καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ ἔχει δυνατότητα ἐπιβολῆς τῆς θέσης της στοὺς ἀνθρώπους. Κατὰ τὸ Κυριακὸ λόγιο, «ὅστις θέλει» ἀκολουθεῖ τὶς συμβουλές της. Ἔχει, ὅμως, πάντοτε τὸ δικαίωμα νὰ ἐκφέρει τὴν ἀποψή της καὶ νὰ συμβουλεύει τοὺς πιστούς.

Γιὰ τὴν Ἐκκλησία δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ γίνει ἀποδεκτὴ ἡ συμβίωση δύο ἀνθρώπων ἐκτός τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου. Ἡ ἕνωση ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς στοχεύει στὴν πνευματικὴ τελείωση τῶν συζύγων, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ σχέση τους ἀνάγεται, μὲ τὸ μυστήριο τοῦ γάμου, στὴ σχέση Χριστοῦ καὶ Ἐκκλησίας (Ἐφ. 5, 32).

Ἡ Χριστιανικὴ διδασκαλία, πολὺ περισσότερο, δὲν μπορεῖ νὰ δικαιολογήσει τὴν ὁμοφυλοφιλία, οὔτε καὶ νὰ δεχθεῖ τὴ συμβίωση ὁμοφυλόφιλων ἀτόμων. Ἡ Ἁγία Γραφὴ ὁμιλεῖ γιὰ δύο φῦλα, «ἄρσεν καὶ θῆλυ», τὰ ὁποῖα δημιούργησε ὁ Θεός. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μιλᾶ ξεκάθαρα γιὰ τὴν καταδίκη τῆς ὁμοφυλοφιλίας: «Μὴ πλανᾶσθε... οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε ἀρσενοκοῖται .... βασιλείαν Θεοῦ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κόρ. 6,9-10). Καὶ ἡ Ἐκκλησία συμβουλεύει ὅσους ἔχουν ροπή, ἢ ἐθισμό, πρὸς τὴν ὁμοφυλοφιλία, νὰ ἀγωνιστοῦν νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ αὐτή, ὅπως ἀγωνίζονται καὶ γιὰ ἄλλα πάθη.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ

(ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)

Κατὰ τὸν μήνα Ἰούλιο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνία τὶς ἑξῆς ἡμέρες: 

Τετάρτη 1η Ἰουλίου : Τῶν Ἁγ. Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν Ἀναργύρων / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα

Τετάρτη 1η Ἰουλίου στὶς 8:00 μ.μ. : Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Καταθέσεως τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις 

Κυριακὴ 5 Ἰουλίου : Ε’ Ματθαίου / Τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἰούδας ὁ Θαδδαῖος, ἡ Καθολική του Ἐπιστολὴ καὶ ἡ λεγομένη “Προσευχὴ στὸν Ἅγιο Ἰούδα τὸν Θαδδαῖο” 

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἰούδας ὁ Θαδδαῖος εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους, ὅπως μᾶς ἀναφέρει στὸν Συναξαριστή του ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Στὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο καὶ στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ὀνομάζεται Ἰούδας Ἰακώβου, δηλαδὴ ἀδελφὸς τοῦ Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ἐνῶ στὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο ὀνομάζεται Θαδδαῖος καὶ Λευαῖος. Αὐτὸς εἶναι, κατὰ τὴν ἐπικρατέστερη ἐκδοχή, ὁ συγγραφέας τῆς Καθολικῆς Ἐπιστολῆς Ἰούδα, τῆς μίας ἐκ τῶν ἑπτὰ Καθολικῶν Ἐπιστολῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἦταν δὲ υἱὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος, γι’ αὐτὸ καὶ ἐνομίζετο, ὅπως καὶ ὅλα τὰ ἄλλα παιδιὰ τοῦ Ἰωσήφ, ὡς κατὰ σάρκα ἀδελφὸς τοῦ Κυρίου. Κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο κυρίως στὴν περιοχὴ τῆς Μεσοποταμίας, ἔλαβε δὲ τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου στὴν πόλη Ἀραρά.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΚΑΤΗΧΗΣΗΣ

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΤΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ

1. Τί εἶναι ἕνας χριστιανός;

Ἕνας χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶναι βαπτισμένος στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἀγωνίζεται νά ζεῖ σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι αὐτός πού ἀγαπάει ὁλόκαρδα τόν Χριστό καί νοιώθει ὅτι εἶναι δοσμένος σ᾽ Αὐτόν, ὅτι ἀνήκει σ᾽ Αὐτόν.

Πραγματικά ὁ Χριστιανός πρέπει νά «πολιτεύεται ἀξίως τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ» (Φιλιπ. 1,27), νά «περιπατῇ ἀξίως τοῦ Κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρέσκειαν» (Κολ. 1,10), νά ζεῖ δηλαδή κατά τρόπον ἄξιο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου σέ κάθε τι πού ἀρέσει σ᾽ Αὐτόν. Οἱ χριστιανοί πρέπει «νά ζῶμεν βίον τέλειον κατά τό Εὐαγγέλιον», ὅπως ἔλεγαν κάποια παλαιά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Ἡ κλήση τοῦ χριστιανοῦ, σύμφωνα μέ αὐτά πού πιστεύει, εἶναι νά ἁγιάσει (Α´ Θεσ. 5,22-23). Ὁ ἀπόστολος Πέτρος λέγει: «Κατά τόν καλέσαντα ὑμᾶς ἅγιον καί αὐτοί ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ (= σέ κάθε συμπεριφορά σας) γενήθητε» (Α´ Πέτρ. 1,15).

2. Τί εἶναι ὁ Χριστός;

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού ἦρθε στόν κόσμο γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά μᾶς χαρίσει τήν αἰώνια ζωή. Αὐτό πού πρέπει νά γνωρίζουμε καλά εἶναι ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὑπῆρχε καί προτοῦ νά γεννηθεῖ ἀπό τήν Παναγία καί νά ἔρθει σέ μᾶς ὡς «Μεσσίας» (ὅπως λέγεται Ἑβραϊκά), δηλαδή «Χριστός», ὅπως τό λέγουμε Ἑλληνικά. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέγει: «Οἶδα Χριστόν ἐκ Μαρίας γεννηθέντα καί οἶδα Χριστόν πρό τῶν αἰώνων ὄντα» (MPG 50,818). Καί οἱ δυό λέξεις, «Μεσσίας» καί «Χριστός», σημαίνουν τόν «χρισμένο». Ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ ἐξαίρετα χρισμένος ἀπό τόν Θεό Πατέρα γιά νά σώσει τόν πεσμένο στήν ἁμαρτία ἄνθρωπο. Στήν Παλαιά Διαθήκη τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ δόθηκε μέ τήν ἑβραϊκή ἔκφραση «Ἐμμανουήλ», πού σημαίνει «ὁ Θεός εἶναι μαζί μας». Τό «Ἰησοῦς» εἶναι τό προσωπικό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Τό «Μεσσίας» ἤ τό «Χριστός» εἶναι τό ἐπίσημο – ἄς τό ποῦμε ἔτσι – ὄνομά Του, πού ἀναφέρεται στήν ἐξαιρετική Του χρίση (Χριστός) ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα γιά τήν δική μας σωτηρία.