ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

(τηλ. ναοῦ: 25331888, ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com

facebook: Απόστολος Ανδρέας Χαράκη)

Κατὰ τὸν μήνα Σεπτέμβριο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνίες τὶς ἑξῆς ἡμέρες:

Κυριακὴ 1η Σεπτεμβρίου : Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους) / Τοῦ Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ τῶν Ἁγ. Τεσσαράκοντα Ὁσιοπαρθενομαρτύρων (Ἀθηνά, Ἀντιγόνη, Ἀσπασία, Ἀφροδίτη, Ἐλπινίκη, Ἐρασμία, Ἐρατώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Καλλιρόη, Κλειώ, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Μαργαρίτα, Μελπομένη, Οὐρανία, Πηνελόπη, Πολύμνια, Χάϊδω, Χαρίκλεια κ.ἄ.)

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου : Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου στὶς 8:00 μ.μ. : Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἀναμνήσεως τοῦ ἐν Χώναις θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου : Πρὸ τῆς Ὑψώσεως / Προεόρτια τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου

Κυριακὴ 8 Σεπτεμβρίου : Πρὸ τῆς Ὑψώσεως / Τὸ Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Τὴν Κυριακὴ 8 Σεπτεμβρίου, λόγῳ τῆς ἑορτῆς τοῦ Γενεσίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, δὲν τελοῦνται μνημόσυνα.

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου : Τῆς Ἁγ. Θεοδώρας τῆς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, τῆς Ἁγ. Θεοδώρας τῆς ἐν Βάστᾳ Πελοποννήσου καὶ τῆς Ἁγ. Εὐανθίας / Τοῦ Ἁγ. Ἱερομάρτυρος Αὐτονόμου

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου :  Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Γενεσίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου : Ἡ Παγκόσμιος Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

Κυριακὴ 15 Σεπτεμβρίου : Μετὰ τὴν Ὕψωσιν / Τοῦ ῾Αγ. Μεγαλομάρτυρος Νικήτα / Τῆς Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας τῆς πανευφήμου (ἐκ μεταθέσεως)

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου : Τῆς Ἁγ. Μάρτυρος Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος, τοῦ Ἁγ. Ἡρακλειδίου ἐπισκόπου Ταμασέων, τοῦ Ἁγ. Αὐξιβίου ἐπισκόπου Σόλων καὶ τοῦ Ὁσίου Ἀναστασίου τοῦ ἐν Περιστερωνοπηγῇ

Παρασκευὴ 20 Σεπτεμβρίου : Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου καὶ τῆς συμβίας αὐτοῦ Θεοπίστης

Κυριακὴ 22 Σεπτεμβρίου : Α’ Λουκᾶ / Τοῦ Ἁγ. Ἱερομάρτυρος Φωκᾶ

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου : Ἡ Σύλληψις τοῦ Τιμίου Προδρόμου / Τῆς Ἁγ. Πολυξένης

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου : Τῆς Ἁγ. Θέκλης τῆς Μεγαλομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου καὶ τοῦ Ὁσίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου / Τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης (ἐκ μεταθέσεως)

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου : Ἡ μετάστασις τοῦ Ἁγ. Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου : Εὕρεσις καὶ Ἀνακομιδὴ τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ἁγ. Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου / Τοῦ Ἁγ. Χαρίτωνος τοῦ Ὁμολογητοῦ

Κυριακὴ 29 Σεπτεμβρίου : Β’ Λουκᾶ / Τοῦ Ὁσίου Κυριακοῦ τοῦ Ἀναχωρητοῦ

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου στὶς 8:00 μ.μ. : Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

- Ὁ Ἑσπερινὸς ἀρχίζει στὶς 6:00 μ.μ. καὶ ὁ Ὄρθρος στὶς 6:20 π.μ.

- Ἡ 14^η Σεπτεμβρίου εἶναι ἡμέρα αὐστηρῆς νηστείας. Ἐπειδὴ ὅμως εἶναι Σάββατο, θὰ ἔχουμε κατάλυση οἴνου καὶ ἐλαίου.

Ρίξτε τὸ παλιὸ κατάστιχο μέσα στὴν φωτιὰ τῆς ἀγάπης

– Γέροντα, δὲν μπορῶ νὰ συγχωρήσω εὔκολα τοὺς ἄλλους.

– Ἐσὺ δὲν θέλεις νὰ σὲ συγχωρῆ ὁ Χριστός;

– Πῶς δὲν θέλω, Γέροντα;

– Τότε, γιατί κι ἐσὺ δὲν συγχωρεῖς τοὺς ἄλλους; Αὐτὸ πρόσεξέ το πολύ, γιατὶ στενοχωρεῖ τὸν Χριστό. Εἶναι σὰν νὰ σοῦ χάρισε δέκα χιλιάδες τάλαντα κι ἐσὺ νὰ μὴ θέλης νὰ χαρίσης στὸν ἄλλον ἑκατὸ δηνάρια. Νὰ λὲς μὲ τὸν λογισμό σου: «Πῶς ὁ Χριστὸς ποὺ εἶναι ἀναμάρτητος μὲ ἀνέχεται συνέχεια, καὶ ἀνέχεται καὶ συγχωρεῖ δισεκατομμύρια ἀνθρώπους, κι ἐγὼ δὲν συγχωρῶ μιὰ ἀδελφή;».

Μιὰ μέρα ἦρθε στὸ Καλύβι ἕνα παιδὶ ποὺ ἤξερα ὅτι εἶχε παρεξηγηθῆ μὲ κάποιον καί, ἐνῶ ἐκεῖνος τοῦ ζητοῦσε νὰ τὸν συγχωρέση, αὐτὸ δὲν τὸν συγχωροῦσε. Κάποια στιγμὴ μοῦ λέει: «Κάνε προσευχή, Γέροντα, νὰ μὲ συγχωρέση ὁ Θεός». «Θὰ κάνω προσευχή, τοῦ λέω, νὰ μὴ σὲ συγχωρέση ὁ Θεός». Ἀλλὰ ἐκεῖνο πάλι μοῦ εἶπε: «Θέλω, Γέροντα, νὰ μὲ συγχωρέση ὁ Θεός». «Ἂν δὲν συγχωρέσης, εὐλογημένε, ἐσὺ τοὺς ἄλλους, τοῦ εἶπα τότε, πῶς θὰ σὲ συγχωρέση ἐσένα ὁ Θεός;».

Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ μακροθυμία· δὲν ἔχει καμμιὰ σχέση μὲ τὴν ἀνθρώπινη δικαιοσύνη. Αὐτὴν τὴν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ πρέπει νὰ ἀποκτήσουμε …

– Γέροντα, τί εἶναι ἡ μνησικακία; Νὰ θυμᾶσαι τὸ κακὸ ποὺ σοῦ ἔκαναν ἢ νὰ αἰσθάνεσαι κακία γιὰ ἐκεῖνον ποὺ σοῦ τὸ ἔκανε;

– Ἂν θυμᾶσαι τὸ κακὸ καὶ λυπᾶσαι, ὅταν αὐτὸς ποὺ σοῦ τὸ ἔκανε πάη καλά, ἢ χαίρεσαι, ὅταν δὲν πάη καλά, αὐτὸ εἶναι μνησικακία. Ἂν ὅμως, παρὰ τὸ κακὸ ποὺ σοῦ ἔκανε ὁ ἄλλος, χαίρεσαι μὲ τὴν προκοπή του, αὐτὸ δὲν εἶναι μνησικακία. Αὐτὰ εἶναι τὰ κριτήρια, γιὰ νὰ ἐλέγξης τὸν ἑαυτό σου σ᾿ αὐτὸ τὸ θέμα.

Ἐγὼ πάντως, ὅ,τι κακὸ κι ἂν μοῦ κάνη ὁ ἄλλος, τὸ ξεχνῶ· ρίχνω τὸ παλιὸ κατάστιχο μέσα στὴν φωτιὰ τῆς ἀγάπης καὶ καίγεται …

(Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι E': Πάθη καὶ ἀρετές, Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον “Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος”, Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2006, σ. 222-224)