ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ
(τηλ. ναοῦ: 25331888, ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)
Κατὰ τὸν μήνα Ἰούλιο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνία τὶς ἑξῆς ἡμέρες:
Παρασκευὴ 30 Ἰουνίου : Ἡ Σύναξις τῶν 12 Ἀποστόλων / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν μήνα Ἰούλιο
Παρασκευὴ 30 Ἰουνίου στὶς 8:00 μ.μ. : Ἀγρυπνία τῶν Ἁγ. Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν Ἀναργύρων
Κυριακὴ 2 Ἰουλίου : Δ’ Ματθαίου / Κατάθεσις τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις
Παρασκευὴ 7 Ἰουλίου : Τῆς Ἁγ. Κυριακῆς τῆς Μεγαλομάρτυρος
Σάββατο 8 Ἰουλίου : Τοῦ Ἁγ. Προκοπίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος, τῆς Ἁγ. Θεοδοσίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ Ὁσίου Θεοφίλου τοῦ Μυροβλύτου
Κυριακὴ 9 Ἰουλίου : Ε’ Ματθαίου
Τρίτη 11 Ἰουλίου : Τῶν Ἁγ. Εὐφημίας τῆς Μεγαλομάρτυρος καὶ Ὄλγας τῆς Βασιλίσσης καὶ Ἰσαποστόλου
Τετάρτη 12 Ἰουλίου : Τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου
Πέμπτη 13 Ἰουλίου : Ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ / Τῶν Ἀγ. Ἡλιοφώτων / Τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου (ἐκ μεταθέσεως)
Κυριακὴ 16 Ἰουλίου : Τῶν Ἁγ. 630 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Δ’ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνόδου / Τῆς Ἁγ. Μάρτυρος Οὐαλεντίνης (ἐκ μεταθέσεως)
Δευτέρα 17 Ἰουλίου : Τῆς Ἁγ. Μαρίνης τῆς Μεγαλομάρτυρος
Πέμπτη 20 Ἰουλίου : Τοῦ Ἁγ. Προφήτου Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου
Σάββατο 22 Ἰουλίου : Τῶν Ἁγ. Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς τῆς Μυροφόρου καὶ Ἰσαποστόλου καὶ Μαρκέλλης τῆς Ὁσιομάρτυρος
Κυριακὴ 23 Ἰουλίου : Ζ’ Ματθαίου /
Δευτέρα 24 Ἰουλίου : Τῆς Ἁγ. Χριστίνης τῆς Μεγαλομάρτυρος
Τρίτη 25 Ἰουλίου : Κοίμησις τῆς Ἁγ. Ἄννης μητρὸς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου / Τῆς Ἁγ. Ὀλυμπιάδος τῆς Διακόνου
Τετάρτη 26 Ἰουλίου : Τῶν Ἁγ. Παρασκευῆς τῆς Μεγαλομάρτυρος καὶ Ἑρμολάου τοῦ Ἱερομάρτυρος
Πέμπτη 27 Ἰουλίου : Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος τοῦ Ἰαματικοῦ
Παρασκευὴ 28 Ἰουλίου : Τῆς Ὁσίας Εἰρήνης τῆς Χρυσοβαλάντου
Κυριακὴ 30 Ἰουλίου : Η’ Ματθαίου / Τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων Σίλα καὶ Σιλουανοῦ
- Ὁ Ἑσπερινὸς ἀρχίζει στὶς 7:00 μ.μ. καὶ ὁ Ὄρθρος στὶς 6:30 π.μ.
Πῶς προετοιμαζόμαστε γιά τή Θεία Κοινωνία
Γιά νά συμμετάσχουμε στό «γάμο» τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπου προσφέρεται τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας – χωρίς τό ὁποῖο δέν μποροῦμε νά ἔχουμε ζωήν αἰώνιον (Ἰω. στ’ 54) – χρειάζεται ὁπωσδήποτε προετοιμασία· χρειάζεται ἔνδυμα «γάμου». «Καί ἔνδυμα οὐκ ἔχω ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ» (Ἐξαποστειλάριο Μ. Ἑβδομάδας), διότι συνεχῶς χάνουμε, προδίδουμε καί κατασπιλώνουμε τό λευκό ἔνδυμα τῆς βαπτίσεώς μας.
Γι’ αὐτό ὁ φιλάνθρωπος Κύριος μᾶς ἔδωσε καί δεύτερο βάπτισμα, συγκαταβαίνοντας στήν ἀδυναμία μας· μᾶς ἔδωσε τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως. Μ’ αὐτό ἀποκτοῦμε καί πάλι τή δυνατότητα κοινωνίας μέ τόν Κύριό μας, μετέχοντας στό «γάμο» καί μεταλαμβάνοντας τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του.
Ἡ συμμετοχή μας ὅμως στό Μυστήριο τῆς ᾽Εξομολογήσεως χωρίς μετάνοια, ἡ ὁποία εἶναι «ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ», μετατρέπει τό Μυστήριο σέ δικανική πράξη καί ἀπομονώνει τό χρόνο τῆς προετοιμασίας γιά τή Θεία Κοινωνία ἀπό τήν ὑπόλοιπη ζωή μας. Ἐπίσης, μετατοπίζει τό κέντρο βάρους τοῦ Μυστηρίου ἀπό τή μετάνοια, στήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν. Μοιάζει δηλαδή σάν νά λαμβάνουμε τό «εἰσιτήριο» γιά τή Θεία Μετάληψη μέ ἕνα τύπο «μισονομίμου ἀφέσεως» τῶν ἁμαρτιῶν μας. Δέ μᾶς ἐνοχλεῖ ἡ ἁμαρτωλότητά μας σέ πολλά καθημερινά ζητήματα, πού τά βρίσκουμε φυσικά καί ἀναπόφευκτα, καί μᾶλλον μᾶς ὠθεῖ στήν Ἐξομολόγηση ἡ ἀνάγκη νά λάβουμε τήν «πολυπόθητη» ἄφεση! Τήν «ἀπαιτοῦμε» ὄχι γιατί ἔχουμε πραγματική μετάνοια, ἀλλά γιατί μᾶς δίδει τό δικαίωμα τῆς συμμετοχῆς μας στή Θεία Κοινωνία μέ «καθαρή» συνείδηση!
Σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις ὄχι μόνο δέν ἔρχεται ἡ ἀναμενόμενη ὠφέλεια - ἀπό τή συμμετοχή μας στή Θεία Μετάληψη - ἀλλά, ἀντίθετα, εἶναι πολύ πιθανόν νά «καταφλεγόμαστε», διότι κρίμα καί κατάκριμα ἐσθίουμε. Βλέπουμε τό Μυστήριο μέ νομικούς ὅρους ἐνῶ πρωτίστως εἶναι θεραπευτικό, Μυστήριο θεραπείας. Αὐτό πού πρέπει νά αἰσθανόμαστε προσερχόμενοι στήν Ἱερά Ἐξομολόγηση καί νά ζητᾶμε, εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό μιά ἐξωτερική δικανική ἄφεση· πάνω ἀπ’ ὅλα πρέπει νά ζητᾶμε τή θεραπεία τῶν πνευματικῶν πληγῶν μας. (Ἡ ἁμαρτία ἀφήνει τίς οὐλές της στίς ψυχές καί τά σώματά μας, ἀκόμη καί μετά τή μετάνοια καί ἐξομολόγησή μας). Κάθε φορά λοιπόν πού προσερχόμαστε στό Μυστήριο τῆς Μετανοίας - Ἐξομολογήσεως, πρέπει νά ποθοῦμε νά θεραπεύσουμε τήν ἁμαρτωλότητά μας (καί τή λανθασμένη νοοτροπία μας) πού βρίσκεται μέσα μας, (τή βαθιά φθορά μας, πού δέν μπορεῖ νά ἐκφραστεῖ πάντοτε μέ λόγια). Ἔτσι καί τότε θά βλέπουμε αὐτόματα ἡ γῆ νά καρποφορεῖ … (Μάρκ. δ’ 28).
Τή λανθασμένη αὐτή νοοτροπία μποροῦμε νά τήν ξεπεράσουμε μέ τή σωστή προετοιμασία, (πρίν ἀπό τή θεία Κοινωνία), ἡ ὁποία διακρίνεται σέ:
- Προετοιμασία ζωῆς, λόγῳ τῆς χριστιανικῆς μας ἰδιότητας.
- Προετοιμασία τήν παραμονή, πρίν ἀπό τή Θεία Μετάληψη.
- Πρωϊνή προετοιμασία.
(συνεχίζεται)
(π. Γεώργιος Κουγιουμτζόγλου, Λατρευτικό Ἐγχειρίδιο, σ. 296-298)