Ἐγκώμιο στὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς

Τί εἶναι αὐτὸ τὸ μυστήριο τὸ μέγα, ποὺ συντελεῖται γύρω ἀπὸ τὸ πρόσωπό σου, ἱερὴ Μητέρα καὶ Παρθένε; «Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου». Ὅσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι θὰ σὲ μακαρίζουν, γιατί μονάχα Σὺ εἶσαι ἄξια γιὰ μακαρισμό!

Καὶ νὰ ποὺ ὅλες οἱ γενιὲς Σὲ μακαρίζουν. Ἐσένα εἶδαν οἱ θυγατέρες τῆς Ἱερουσαλήμ, δηλαδὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ σὲ μακάρισαν οἱ βασίλισσες, δηλαδὴ οἱ ψυχὲς τῶν δικαίων, καὶ θὰ σὲ ὑμνοῦν αἰώνια. Γιατί Σὺ εἶσαι ὁ θρόνος ὁ βασιλικός, στὸν ὁποῖον παραστέκονται Ἄγγελοι κοιτάζοντας τὸν Βασιλέα καὶ Δημιουργὸ νὰ κάθεται ἐπάνω του.

Σὺ ἔγινες Ἐδὲμ νοητή, πιὸ ἱερὴ καὶ πιὸ θεϊκὴ ἀπὸ τὴν παλιά. Γιατί σὲ ἐκείνη τὴν Ἐδὲμ ἔμεινε ὁ Ἀδὰμ ὁ γήινος, ἐνῶ σ’ Ἐσένα ὁ Κύριος τοῦ οὐρανοῦ.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

(τηλ. ναοῦ: 25331888, ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)

Κατὰ τὸν μήνα Σεπτέμβριο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνίες τὶς ἑξῆς ἡμέρες: 

Παρασκευὴ 1η Σεπτεμβρίου : Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους) / Τοῦ Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ τῶν Ἁγ. Τεσσαράκοντα Ὁσιοπαρθενομαρτύρων (Ἀθηνά, Ἀντιγόνη, Ἀσπασία, Ἀφροδίτη, Ἐλπινίκη, Ἐρασμία, Ἐρατώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Καλλιρόη, Κλειώ, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Μαργαρίτα, Μελπομένη, Οὐρανία, Πηνελόπη, Πολύμνια, Χάϊδω, Χαρίκλεια κ.ἄ.) / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου : Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

ΟΜΙΛΙΑ 35η

ΣΤΗΝ ΣΕΠΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ

ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ὅπου καί ἀπόδειξη ὅτι, ἄν καί εἶναι ἄκτιστο τό κατ᾽ αὐτήν θειότατο φῶς,

ὅμως δέν εἶναι οὐσία τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας προεῖπε γιά τό εὐαγγέλιο ὅτι «λόγο συντετμημένο θά δώσει ὁ Κύριος ἐπί τῆς γῆς» (Ἠσ. 10, 25). Συντετμημένος λόγος εἶναι ἐκεῖνος, πού μέσα σέ λίγες λέξεις περικλείει πλούσιο νόημα. Ἄς ἐπανεξετάσουμε λοιπόν σήμερα ὅσα ἔχουμε ἐκθέσει κι ἄς προσθέσουμε ὅσα ὑπολείπονται, γιά νά ἐμφορηθοῦμε ἀκόμη περισσότερο ἀπό τά ἐναποκείμενα ἄφθαρτα νοήματα καί ὁλόκληροι νά καταληφθοῦμε ἀπό τά θεῖα.

“ΕΙΣ ΑΡΤΟΣ, ΕΝ ΣΩΜΑ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΕΣΜΕΝ· ΟΙ ΓΑΡ ΠΑΝΤΕΣ ΕΚ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΑΡΤΟΥ ΜΕΤΕΧΟΜΕΝ” (Α’ ΚΟΡ. Ι’ 17)

Πρωτ. Μιχαὴλ Βοσκοῦ

Ἡ ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ μυστήριο. Εἶναι, ὅπως τονίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, “τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν”, τὸ ὁποῖον “νυνὶ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ” (Κολ. α’ 26). Ὡς μυστήριο ποὺ εἶναι δὲν μπορεῖ νὰ ὁριστεῖ, γι᾿ αὐτὸ καὶ οὔτε στὴν Ἁγία Γραφὴ οὔτε στοὺς Πατέρες καὶ Διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας μας συναντοῦμε ὁποιονδήποτε ὁρισμὸ τῆς Ἐκκλησίας. Συναντοῦμε μόνο διάφορες εἰκόνες καὶ σύμβολα, μὲ τὰ ὁποῖα περιγράφεται κατὰ τὸ δυνατὸν ἡ πραγματικότητα τῆς Ἐκκλησίας. Κυρίαρχη θέση ἀνάμεσα στοὺς βιβλικοὺς καὶ πατερικοὺς προσδιορισμοὺς τῆς Ἐκκλησίας κατέχει ὁ χαρακτηρισμός της ὡς Σώματος Χριστοῦ, ἕνας χαρακτηρισμὸς ποὺ πρωτοχρησιμοποιήθηκε ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ χαρακτηρισμὸς αὐτὸς δὲν ἀποτελεῖ μόνο μιὰ ἁπλὴ εἰκόνα, ὅπως ἡ εἰκόνα τῆς κιβωτοῦ ἢ τῆς ἀμπέλου, οὔτε μόνο ἕνα ἁπλὸ σύμβολο. Ἀποτελεῖ κάτι πολὺ περισσότερο, γιατὶ συνδέεται μὲ τὸ μέγα μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας καὶ τὴν κοινωνία τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου.